Mobieltjes en monddoekjes (dag 0)
Door: Jurronimo
Blijf op de hoogte en volg Jur
13 Mei 2014 | Nederland, Badhoevedorp
13 mei2014
There we go! Het is 16.00 uur en we zijn klaar voor het vertrek, voor een nieuw avontuur, dat ons via Denver – Cheyenne – Wounded Knee – Mount Rushmore – Deadwood – Cody – Yellowstone Park en Salt Lake City naar Las Vegas zal voeren, alwaar Fenny en ik op 1 juni om 1 uur hopen te trouwen in de Graceland Chapel. Daarna zullen we nog door rijden naar Phoenix – Tucson – Tombstone en San Diego om uiteindelijk vanuit Los Angeles via Chicago weer terug naar ons kikkerlandje te vliegen. Al met al een rit van zo’n 5000 km door 8 Amerikaanse staten.
Aanstaande schoonpa en –ma leveren ons keurig op tijd af op het hoofdstation in Groningen, alwaar we een kaartje kopen van € 25 naar Schiphol. Dankzij het gratis ‘meereiskaartje’ van de NS reizen we lekker goedkoop (net wat voor ons!). We zitten niet in een zgn. ‘stilte coupé’ en dat is te merken! Iedereen benut zijn mobieltje ten volle. De jongedame (type tuthola) schuin achter ons bakt het helemaal bruin: zij presteert het om van Groningen tot Amsterdam-Zuid dom te zitten kwekken met een vriendin. Om met Jan Lenting te spreken: ‘ze het de bek behoorlijk in de schijterij!’. Tjonge, jonge, ongelofelijk!
A) hoe kun je het 2 uur lang over niks hebben, -tig keer ‘O, my God’ uitkramend en
B) wat voor een abonnement heeft zo’n meisje wel niet?
Op Schiphol wachten we op de shuttle bus, die ons naar Hotel Ibis in het vlakbij gelegen Badhoevedorp zal brengen. Opvallend is het aantal Chinezen met monddoekjes voor. Even denk ik dat ze naar een Chirurgen Congres moeten, maar waarschijnlijk hebben ook zíj de bek in de schijteri en moeten derhalve noodgedwongen een poosje met een klein poepluiertje voor de mond door het leven. Opvallend is tevens dat tussen alle andere wachtenden wij twee van de weinigen zijn die niet met ons mobieltje staan te pielen, blijkbaar zijn wij toch van een oudere generatie.
Aangekomen in het Ibis Hotel melden we ons bij balie. De man voor ons wordt gevraagd of hij een tweepersoons bed wil of twee enkele bedden.
‘Maakt me niets uit”, zegt de man, ‘ik ben tóch alleen.’
Wij nemen een kamer met tweepersoons bed, we zijn tenslotte nog niet getrouwd!
De kleine kamer is schoon en vrijwel vrij van omgevingsgeluiden. We vallen al vroeg in slaap. Morgen wordt een lange dag.
There we go! Het is 16.00 uur en we zijn klaar voor het vertrek, voor een nieuw avontuur, dat ons via Denver – Cheyenne – Wounded Knee – Mount Rushmore – Deadwood – Cody – Yellowstone Park en Salt Lake City naar Las Vegas zal voeren, alwaar Fenny en ik op 1 juni om 1 uur hopen te trouwen in de Graceland Chapel. Daarna zullen we nog door rijden naar Phoenix – Tucson – Tombstone en San Diego om uiteindelijk vanuit Los Angeles via Chicago weer terug naar ons kikkerlandje te vliegen. Al met al een rit van zo’n 5000 km door 8 Amerikaanse staten.
Aanstaande schoonpa en –ma leveren ons keurig op tijd af op het hoofdstation in Groningen, alwaar we een kaartje kopen van € 25 naar Schiphol. Dankzij het gratis ‘meereiskaartje’ van de NS reizen we lekker goedkoop (net wat voor ons!). We zitten niet in een zgn. ‘stilte coupé’ en dat is te merken! Iedereen benut zijn mobieltje ten volle. De jongedame (type tuthola) schuin achter ons bakt het helemaal bruin: zij presteert het om van Groningen tot Amsterdam-Zuid dom te zitten kwekken met een vriendin. Om met Jan Lenting te spreken: ‘ze het de bek behoorlijk in de schijterij!’. Tjonge, jonge, ongelofelijk!
A) hoe kun je het 2 uur lang over niks hebben, -tig keer ‘O, my God’ uitkramend en
B) wat voor een abonnement heeft zo’n meisje wel niet?
Op Schiphol wachten we op de shuttle bus, die ons naar Hotel Ibis in het vlakbij gelegen Badhoevedorp zal brengen. Opvallend is het aantal Chinezen met monddoekjes voor. Even denk ik dat ze naar een Chirurgen Congres moeten, maar waarschijnlijk hebben ook zíj de bek in de schijteri en moeten derhalve noodgedwongen een poosje met een klein poepluiertje voor de mond door het leven. Opvallend is tevens dat tussen alle andere wachtenden wij twee van de weinigen zijn die niet met ons mobieltje staan te pielen, blijkbaar zijn wij toch van een oudere generatie.
Aangekomen in het Ibis Hotel melden we ons bij balie. De man voor ons wordt gevraagd of hij een tweepersoons bed wil of twee enkele bedden.
‘Maakt me niets uit”, zegt de man, ‘ik ben tóch alleen.’
Wij nemen een kamer met tweepersoons bed, we zijn tenslotte nog niet getrouwd!
De kleine kamer is schoon en vrijwel vrij van omgevingsgeluiden. We vallen al vroeg in slaap. Morgen wordt een lange dag.
-
16 Mei 2014 - 09:21
Fries:
Veel plezier met je beiden en een goede reis!
-
16 Mei 2014 - 09:25
Jenne En Hilde:
Lieve Fenny en Jur,
Fijne tijd in de USA, geniet er van. We zullen aan jullie lippen hangen wat de verhalen betreft.
-
16 Mei 2014 - 20:58
Netty Pijpker:
Een hele goeie reis gewenst en geniet met z'n 2-tjes.. En ik verheug me op jullie verhalen....!!
Liefs en groetjes
Netty en groeten van Geert.. -
17 Mei 2014 - 20:00
Harmtje:
Lieverds,
Wat alweer heerlijke verhalen en je bent nog niet eens in Amerika, je moet een boek gaan schrijven over je reisverhalen Jur. Dat wordt vast een bestseller. je kan ze beeldend vertellen, het is net of we erbij zijn.
Ik verheug me op het vervolg, hele goede reis en veel plezier. Dat zal vast wel lukken. Veel liefs ook van Jan. Groetjes Harmtje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
