The Town Too Tough To Die! (dag 23)

Donderdag 5 juni 2014

Op tijd op (6.00 u), want internet lag er gisteravond uit, zodat we onze foto’s en verslag niet op de gebruikelijke tijd konden overseinen.
Vandaag, zoals beloofd, allereerst nog wat wetenswaardigheden over Tombstone:
In 1877 kondigde Ed Schieffelin aan in deze streek naar goud te gaan zoeken. Hij was een scout en prospector in het nabij gelegen Camp Huachuca (wa-chu-ka) Zijn vrienden lachten hem uit: 'All you're gonna find out there is your tombstone', werd hem gezegd. Toch vertrok Ed naar dit woeste gebied, gelegen in Cochise County, eigenlijk Apache territorium. Cochise was een opperhoofd van de hier levende Apaches, evenals zijn bekende opvolger Geronimo (wat komt die naam me bekend voor!).
De legende vertelt dat Ed’s muilezel nogal eens ontsnapte en toen Ed er weer eens achter aan zat werd hij zo kwaad dat hij een steen naar het dier gooide. Hij miste, maar op de plek waar de steen neerkwam zag hij iets glinsteren en dat bleek zilver te zijn. Hij was al gauw een rijk man en noemde de plek Tombstone, met een knipoog naar iedereen die hem had afgeraden hier te gaan zoeken.
Zo ontstond in 1878 de stad die al snel een ‘boom town’ werd. Geluks- en goudzoekers, cowboys, homesteaders, advocaten, speculanten, revolverhelden en zakenlui stroomden binnen en er ontstond zelfs een complete Chinese wijk, inclusief opiumhandel. In 1880 was Tombstone de snelst groeiende stad tussen St. Louis en San Francisco en woonden er al 7500 mensen. Dit aantal betrof echter enkel de geregistreerde burgers van 21 jaar en ouder. Met vrouwen, kinderen, Chinezen, Mexicanen en de ontelbare "ladies of the evening" meegerekend zit je al gauw op 15 to 20.000 menen. Er waren ruim 100 saloons, vele restaurants, speelhallen en bordelen, maar ook scholen, kerken, kranten en een van de eerste openbare zwembaden in Arizona (overigens nog steeds in gebruik). Ook waren er een paar theaters, zoals de Schieffelin Hall en het Bird Cage Theatre. Beide zijn nog te bezichtigen. Het goudzoekerskamp werd al snel een plek, waar wetteloosheid heerste, want de staat Arizona bestond nog niet. Tombstone was ten prooi gevallen aan 'Vigilante Justice', wat betekende dat je kans maakte om opgehangen of gelyncht te worden als je alleen maar een lastpak was of verdacht werd van vals spelen. Geen wonder dat de roep om ‘lawmen’ (wetshandhavers) steeds sterker werd. Die kwamen er in de vorm van Virgil Earp en diens broers Wyatt en Morgan, alsmede hun vriend Doc Holliday, die eigenlijk tandarts was, maar tevens gokker en revolverheld (hij trok vaker zijn pistool dan een kies).
Langzaam kregen deze mannen grip op de chaos die er was ontstaan. Toen de Earps en Doc problemen kregen met een groep veedieven, liepen de gemoederen zo hoog op dat dit uitmondde in de bekendste schietpartij van het Wilde Westen, de 'shootout at the OK Corral' op 26 oktober 1881, waarbij Frank en Tom McLaury, alsmede Billy Clanton, het leven lieten.
Deze OK Corral is dan ook heden ten dage de bekendste plek in Tombstone, waar dagelijks 3x de schietpartij over wordt gedaan door acteurs. Tientallen films en honderden boeken houden het verleden in leven.
Om dit stuk Amerikaanse geschiedenis te behouden werd de hoofdstraat Allen Street in oude luister hersteld. Het Bird Cage Theatre, de OK Corral, Big Nose Kate's Saloon, Johnny Ringo’s Saloon, Doc Holliday’s Saloon, de Crystal Palace, het Longhorn Restaurant, ze zijn allemaal te bewonderen. Ook rijden er koetsen met paarden rond, terwijl de cowboy op de bok over de geschiedenis van Tombstone vertelt.
Onze dag bestaat vandaag uit een heerlijk ontbijt in het Helldorado Chuckwagon Café. Verder maken we een wandeling door het plaatsje, alles is op loopafstand. We bezoeken het uit 1882 stammende Courthouse, dat inmiddels de status van State Historic Park bereikt heeft. Prachtig om te zien is de oorspronkelijke rechtzaal en op het binnenplein vind je nog de galgen.
We brengen een bezoekje aan de Epitaph drukkerij en ontvangen er een kopie van de krant waarin de schietpartij bij de OK Corral centraal staat en maken met een open trolley nog een ritje langs de belangrijkste bezienswaardigheden. De trolley wordt natuurlijk aan het eind van de rit ‘overvallen’ door een gemaskerde bandiet. In Helldorado probeert een cowboy aan te pappen met Fenny, maar bij het zien van mijn spierbundels en mijn enorme gun, maakt hij zich gauw uit de voeten. Even later zien we nóg een cowboy-schiet-show met veel humor. Uiteraard is er nog veel meer te doen, zoals een mijn inkruipen 30m onder de grond, ’s werelds grootste rozenstruik bewonderen of nòg een gunfight bekijken, maar hier laten we het bij. We lopen nog wat over de sidewalks in de hoofdstraat en wippen zo nu en dan een winkeltje in. Ik blijf aan het fotograferen. Er zijn werkelijk prachtige winkels met veel western kleding, hoeden, enz. Fenny probeert nog een paar cowboylaarsjes, maar ze zitten helaas wat te krap. Samen komen we nog op de foto als Doc Holliday & Kate in 1880 kledij. We hebben er helaas nog geen digitaal bestandje van, maar deze prachtige foto houden jullie zeker te goed. Als we weer buiten komen, is het wel even schrikken als we opeens Elvis over straat zien lopen, een karaoke-versterkertje achter zich aan slepend. Die heeft zeker een schnabbeltje hier.
Al met al is Tombstone een van de meest originele westernstadjes die er bestaan. De bevolking heeft er goed aan gedaan niet in te gaan op aanbiedingen van grote moderne hotel- en restaurantketens, supermarkten, multi-nationals, enz. Zo blijft dit prachtig stukje western historie levend. Ik heb er mijn hart opgehaald, ben als een kind zo blij dat ik dit alles heb kunnen proeven.
Tegen vieren verlaten we Tombstone, na nog even een bezoekje te hebben gebracht aan het huis van Wyatt Earp. Helaas, hij is niet thuis, maar zal in onze herinnering voor altijd blijven voortleven.