GOUD VAN OUD
Door: Jurronimo
Blijf op de hoogte en volg Jur
12 Oktober 2012 | Verenigde Staten, Jamestown
GOUD VAN OUD
(vrijdag 12-10-2012)
Vannacht nog even loodgietertje gespeeld i.v.m. een onwillige douche, die maar bleef doordruppen. Waarschijnlijk was het besmettelijk, want de hemel deed vannacht hetzelfde. Natte plassen dus buiten. Fenny zou zich het liefst nog een keertje omdraaien met dit oer-Hollandse weertje buiten, maar …..
Om 9 uur rijden we klimmend en dalend, dwars over de Sierra Nevada door de natte wolken richting Placerville, ten tijde van de Gold Rush ook ‘Hangtown’ genoemd vanwege de vele stouterikken (outlaws, gouddieven, gunfighters, veedieven, enz.), die er bungelend en swingend hun einde vonden. Daar slaan we rechtsaf naar Coloma en rijden over de rustieke Highway 49 (da’s toevallig, ik ben ook van ’49!).
Het weer is gelukkig opgeknapt. We stoppen even bij de Navarro Ranch, waar honderden meters lang op de palen van de omheining gedragen, c.q. versleten laarzen zijn geplant. Schapen, lama’s (!) en een heel rijtje brievenbussen slaan ons argwanend gade.
Wanneer we aankomen in Coloma, wacht ons een aangename verrassing. Coloma is bekend vanwege het feit, dat John Sutter er in 1847 een zaagmolen bouwde. Diens voorman James Marshall ontdekte daar op 24 januari 1848 aan de oevers van de Sacramento goud, hetgeen leidde tot de bekende Gold Rush, die honderdduizenden gelukszoekers naar California lokte. Tegenwoordig is Coloma een soort openlucht museum, met o.a. een replica van Sutter’s zaagmolen, maar juist vandaag en morgen zijn er extra activiteiten voor toeristen en schoolkinderen. Op educatieve wijze wordt door mensen in de klederdracht uit de tijd van de goudgravers bij verschillende tentjes getoond en uitgelegd hoe men in die tijd leefde en werkte. Daarnaast mag je zelf o.a. kaarsen maken, touw slaan en natuurlijk goud ‘pannen’ met een ‘washbowl’. Ook Fenny vist nog even naar goud, maar helaas! ….. of tòch?
Natuurlijk is er ook een shoot out tussen de sheriff en de ‘bad guys’. Driemaal raden wie er wint! We vermaken ons uitstekend en komen een heleboel extra te weten over dit prachtige stukje Amerikaanse geschiedenis.
Na de middag verlaten we Coloma en rijden terug over de 49-er route, voorbij Placerville naar het zuiden. Het is een schitterende route door de Golden Hills, die langs de vele oorspronkelijke goudgravers stadjes voert met prachtige namen, zoals Eldorado, Amador City, Sutters Creek, Angels Camp, Tuttletown, Sonora en Mokolumne Hill. In een paar van deze plaatsjes maken we een stop en verbazen ons over de authentieke uitstraling. Veel oude, houten huizen en hutjes met overal oude auto’s in de tuin, soms uit de tijd van Oma Duck. Dit is ook het gebied dat velen van ons kennen van de tv-serie de Dukes of Hazard.
Uiteindelijk komen we aan in Jamestown, dat nog steeds de sfeer uitademt van de laat 19e eeuwse periode met gebouwen en hotelletjes in Victoriaanse stijl. We hebben geboekt in de Royal Carriage Inn. Inderdaad geheel in voornoemde stijl, inclusief sidewalk, balustrade, krakende vloeren, oude meubels en schilderijen en voor ons een piepklein kamertje met een opoe bed, dat vrijwel de hele ruimte in beslag neemt. We krijgen beiden de slappe lach. Boven ons bed hangt een enorme propeller voor de verkoeling en wanneer we naar het toilet moeten, kunnen we elkaar nauwelijks passeren. Wèl wi-fi, maar geen plek om te typen, dus een verslagje maken, …. vergeet ’t maar!
We gaan nog even lekker chinezen aan de overkant en kruipen vroeg onder de Victoriaanse wol. Voor we de ogen sluiten kijken we nog even om ons heen en wanen ons al gauw in 18 honderd zoveel. Beneden in de saloon horen we de gold diggers en cowboys lawaaien en ruziën. Ikzelf zit achter de honky tonk piano. ‘Don’t shoot the piano player!’, hoor ik de barkeeper nog roepen. Dan is het stil in Jamestown, … muisstil.
(vrijdag 12-10-2012)
Vannacht nog even loodgietertje gespeeld i.v.m. een onwillige douche, die maar bleef doordruppen. Waarschijnlijk was het besmettelijk, want de hemel deed vannacht hetzelfde. Natte plassen dus buiten. Fenny zou zich het liefst nog een keertje omdraaien met dit oer-Hollandse weertje buiten, maar …..
Om 9 uur rijden we klimmend en dalend, dwars over de Sierra Nevada door de natte wolken richting Placerville, ten tijde van de Gold Rush ook ‘Hangtown’ genoemd vanwege de vele stouterikken (outlaws, gouddieven, gunfighters, veedieven, enz.), die er bungelend en swingend hun einde vonden. Daar slaan we rechtsaf naar Coloma en rijden over de rustieke Highway 49 (da’s toevallig, ik ben ook van ’49!).
Het weer is gelukkig opgeknapt. We stoppen even bij de Navarro Ranch, waar honderden meters lang op de palen van de omheining gedragen, c.q. versleten laarzen zijn geplant. Schapen, lama’s (!) en een heel rijtje brievenbussen slaan ons argwanend gade.
Wanneer we aankomen in Coloma, wacht ons een aangename verrassing. Coloma is bekend vanwege het feit, dat John Sutter er in 1847 een zaagmolen bouwde. Diens voorman James Marshall ontdekte daar op 24 januari 1848 aan de oevers van de Sacramento goud, hetgeen leidde tot de bekende Gold Rush, die honderdduizenden gelukszoekers naar California lokte. Tegenwoordig is Coloma een soort openlucht museum, met o.a. een replica van Sutter’s zaagmolen, maar juist vandaag en morgen zijn er extra activiteiten voor toeristen en schoolkinderen. Op educatieve wijze wordt door mensen in de klederdracht uit de tijd van de goudgravers bij verschillende tentjes getoond en uitgelegd hoe men in die tijd leefde en werkte. Daarnaast mag je zelf o.a. kaarsen maken, touw slaan en natuurlijk goud ‘pannen’ met een ‘washbowl’. Ook Fenny vist nog even naar goud, maar helaas! ….. of tòch?
Natuurlijk is er ook een shoot out tussen de sheriff en de ‘bad guys’. Driemaal raden wie er wint! We vermaken ons uitstekend en komen een heleboel extra te weten over dit prachtige stukje Amerikaanse geschiedenis.
Na de middag verlaten we Coloma en rijden terug over de 49-er route, voorbij Placerville naar het zuiden. Het is een schitterende route door de Golden Hills, die langs de vele oorspronkelijke goudgravers stadjes voert met prachtige namen, zoals Eldorado, Amador City, Sutters Creek, Angels Camp, Tuttletown, Sonora en Mokolumne Hill. In een paar van deze plaatsjes maken we een stop en verbazen ons over de authentieke uitstraling. Veel oude, houten huizen en hutjes met overal oude auto’s in de tuin, soms uit de tijd van Oma Duck. Dit is ook het gebied dat velen van ons kennen van de tv-serie de Dukes of Hazard.
Uiteindelijk komen we aan in Jamestown, dat nog steeds de sfeer uitademt van de laat 19e eeuwse periode met gebouwen en hotelletjes in Victoriaanse stijl. We hebben geboekt in de Royal Carriage Inn. Inderdaad geheel in voornoemde stijl, inclusief sidewalk, balustrade, krakende vloeren, oude meubels en schilderijen en voor ons een piepklein kamertje met een opoe bed, dat vrijwel de hele ruimte in beslag neemt. We krijgen beiden de slappe lach. Boven ons bed hangt een enorme propeller voor de verkoeling en wanneer we naar het toilet moeten, kunnen we elkaar nauwelijks passeren. Wèl wi-fi, maar geen plek om te typen, dus een verslagje maken, …. vergeet ’t maar!
We gaan nog even lekker chinezen aan de overkant en kruipen vroeg onder de Victoriaanse wol. Voor we de ogen sluiten kijken we nog even om ons heen en wanen ons al gauw in 18 honderd zoveel. Beneden in de saloon horen we de gold diggers en cowboys lawaaien en ruziën. Ikzelf zit achter de honky tonk piano. ‘Don’t shoot the piano player!’, hoor ik de barkeeper nog roepen. Dan is het stil in Jamestown, … muisstil.
-
14 Oktober 2012 - 09:56
André En Alice:
Hoi, leuk plaatsje dat Jamestown, heb zelf ook in dat Royal Carriage Inn geslapen, echt te gek, kon net in het bed liggen , echt klein daar. Toen ik daar inchekte zij die vrouw dat er nog 2 kamers vrij waren, dus ik moest er snel bij zijn, maar s'nachts kon ik niet slapen en heb s'nachts door het 'hotel' gezworven,
bleek dat wij met de kinderen de enige waren, alle hotelkamerdeuren stonden open en er was niemand!!!. Beneden gekomen stond de voordeur gewoon los ??. Was trouwens het duurste hotel dat we in amerika gehad hebben, betaalde voor 2 kamers $ 190 voor 1 nacht. Later zat ik in vegas 4 nachten in een superdeluxe kamer voor $ 168, en in motel 8 betaalde ik soms $ 32. genoeg hierover.
We lezen elke keer met veel plezier de verslagen en herkennen veel dingen. Waar zijn de foto's die bij dit verslag horen, ik kon ze niet vinden, of is het snoertje weer weg? Jur en Fenny nog veel plezier en geniet er nog even van, het is bijna voorbij, dan zijn jullie weer hier, en koud dat het hier steeds is, dikke jas mag hier wel aan.
gr. André en Alice -
14 Oktober 2012 - 12:11
Jan En Vera:
Beste Jur en Fenny, wat een fantastische reis en wat een indrukken!! We genieten van de verhalen en de mooie foto's. Nog veel plezier. Hartelijke groet, Jan en Vera -
14 Oktober 2012 - 16:36
Netty Pijpker:
Weer een boeiend geschreven verhaal.. Je kunt naast muziek maken ook nog altijd een boek gaan schrijven Jur.. want talent heb je...!! Veel plezier nog..! Groetjes Geert en Netty -
14 Oktober 2012 - 16:38
KOOs:
Als dit maar niet het laatste verslag is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
