GHOSTTOWN
Door: Jurronimo
Blijf op de hoogte en volg Jur
25 September 2012 | Verenigde Staten, Barstow
GHOSTTOWN
(zondag 23-9-2012)
We zijn mooi op tijd wakker en om half 8 rijden we al weg bij ons motel. Gelukkig is het op zondagmorgen niet zo druk in LA. Al gauw zitten we op de Freeway (14-baans weg) die ons dwars door de gigantische stad voert. Via Pasadena, San Bernadino langs de San Gabriel Mountains naar het oosten. Het heeft ongeveer een uur gekost de stad te doorkruisen. Langzaam aan gaat de freeway over in 12-baans, 10-baans en 8-baans en rijden we door de Mojave Desert richting Las Vegas, dat op zo’n 440 km van LA ligt.
In Victorville houden we even halt voor een lekker ontbijt en bellen even om zwager Herman met zijn 50-ste verjaardag te feliciteren en nog even verder brengen we een bezoek aan de Tanger Outlet, een enorm winkelcentrum in the middle of nowhere met merkkleding (Hilfiger, Ralph Lauren, Guess, Calvin Klein, enz.) met hoge korting. We zijn net op tijd, want een kwartier later stoppen er al weer bussen vol Chinezen.
We rijden al vroeg langs Barstow, waar we een kamer besproken hebben in het Ramada hotel, om een bezoek te brengen aan Calico, dat hier even verderop in de heuvels ligt, een zgn. ghosttown .
De temperatuur is heerlijk (zo’n 33 graden) en er waait een lekker windje. Calico ontstond als plaatsje in 1881. In de ‘gloriedagen’ tussen 1881 en 1907 werd er voor $ 86 miljoen zilver en $ 45 miljoen borax uit de mijnen gehaald. Het werd een zgn. boomtown: in de kortst mogelijke tijd had de stad een bevolking van 1200 mensen met 22 saloons, een eigen China Town en een ‘red light district’. Er waren 500 mijnen. Toen de zilverprijzen echter drastisch daalden was bijna iedereen zo weer verdwenen en veranderde het stadje in een ‘ghosttown’. Dankzij Mr. Walter Knott is een groot deel van het plaatsje nog in zijn huidige vorm te bewonderen en kun je je een prachtige voorstelling maken hoe men destijds in zo’n Wild West stadje leefde. Je kunt er zelfs nog een mijn in en een ritje maken met het treintje. Ook brengen we nog een bezoek aan de Calico begraafplaats. Gelukkig zijn we mooi voor de Chinezen aan!
Terug in Barstow nemen we onze intrek in het Ramada hotel, prachtig ruim opgezet in een soort hacienda vorm, door hoge palmen omringd. Ook hier hebben we weer een schitterende kamer voor weinig geld ($ 69), met alles er op en er aan, incl. een groot kingsize bed (1.93 x 2.03). Inclusief ook een typisch Amerikaanse toilet, waar in tegenstelling tot de Europese in plaats van een laagstaand watertje er een flinke vijver in staat, hetgeen mij al enige malen een wat minder plezierige ervaring heeft opgeleverd. Ergens las ik een treffende omschrijving over dit man-onvriendelijke fenomeen: ‘As a man you can’t sit on the toilet without having your private parts hanging on the porcelain or in the water’.
’s Avonds maken we van het buffet bij de plaatselijke Chinees gebruik en daarna nog een ommetje. Vlakbij verbazen we ons over de enorme Santa Fé trein die door Barstow glijdt. Getrokken door 3 locomotieven en aangeduwd door een laatste staan we met open ogen te kijken naar de meer dan honderd wagons die voorbij trekken, er lijkt geen einde aan te komen.
Ook ’s nachts horen we in de verte nog een paar keer een dergelijke trein. ‘Woar gait dat hen, woar gait dat hen?’ zou Henk Doedens wel zeggen.
Trusten!
(zondag 23-9-2012)
We zijn mooi op tijd wakker en om half 8 rijden we al weg bij ons motel. Gelukkig is het op zondagmorgen niet zo druk in LA. Al gauw zitten we op de Freeway (14-baans weg) die ons dwars door de gigantische stad voert. Via Pasadena, San Bernadino langs de San Gabriel Mountains naar het oosten. Het heeft ongeveer een uur gekost de stad te doorkruisen. Langzaam aan gaat de freeway over in 12-baans, 10-baans en 8-baans en rijden we door de Mojave Desert richting Las Vegas, dat op zo’n 440 km van LA ligt.
In Victorville houden we even halt voor een lekker ontbijt en bellen even om zwager Herman met zijn 50-ste verjaardag te feliciteren en nog even verder brengen we een bezoek aan de Tanger Outlet, een enorm winkelcentrum in the middle of nowhere met merkkleding (Hilfiger, Ralph Lauren, Guess, Calvin Klein, enz.) met hoge korting. We zijn net op tijd, want een kwartier later stoppen er al weer bussen vol Chinezen.
We rijden al vroeg langs Barstow, waar we een kamer besproken hebben in het Ramada hotel, om een bezoek te brengen aan Calico, dat hier even verderop in de heuvels ligt, een zgn. ghosttown .
De temperatuur is heerlijk (zo’n 33 graden) en er waait een lekker windje. Calico ontstond als plaatsje in 1881. In de ‘gloriedagen’ tussen 1881 en 1907 werd er voor $ 86 miljoen zilver en $ 45 miljoen borax uit de mijnen gehaald. Het werd een zgn. boomtown: in de kortst mogelijke tijd had de stad een bevolking van 1200 mensen met 22 saloons, een eigen China Town en een ‘red light district’. Er waren 500 mijnen. Toen de zilverprijzen echter drastisch daalden was bijna iedereen zo weer verdwenen en veranderde het stadje in een ‘ghosttown’. Dankzij Mr. Walter Knott is een groot deel van het plaatsje nog in zijn huidige vorm te bewonderen en kun je je een prachtige voorstelling maken hoe men destijds in zo’n Wild West stadje leefde. Je kunt er zelfs nog een mijn in en een ritje maken met het treintje. Ook brengen we nog een bezoek aan de Calico begraafplaats. Gelukkig zijn we mooi voor de Chinezen aan!
Terug in Barstow nemen we onze intrek in het Ramada hotel, prachtig ruim opgezet in een soort hacienda vorm, door hoge palmen omringd. Ook hier hebben we weer een schitterende kamer voor weinig geld ($ 69), met alles er op en er aan, incl. een groot kingsize bed (1.93 x 2.03). Inclusief ook een typisch Amerikaanse toilet, waar in tegenstelling tot de Europese in plaats van een laagstaand watertje er een flinke vijver in staat, hetgeen mij al enige malen een wat minder plezierige ervaring heeft opgeleverd. Ergens las ik een treffende omschrijving over dit man-onvriendelijke fenomeen: ‘As a man you can’t sit on the toilet without having your private parts hanging on the porcelain or in the water’.
’s Avonds maken we van het buffet bij de plaatselijke Chinees gebruik en daarna nog een ommetje. Vlakbij verbazen we ons over de enorme Santa Fé trein die door Barstow glijdt. Getrokken door 3 locomotieven en aangeduwd door een laatste staan we met open ogen te kijken naar de meer dan honderd wagons die voorbij trekken, er lijkt geen einde aan te komen.
Ook ’s nachts horen we in de verte nog een paar keer een dergelijke trein. ‘Woar gait dat hen, woar gait dat hen?’ zou Henk Doedens wel zeggen.
Trusten!
-
25 September 2012 - 19:56
Patrick:
Hey Dad en Fen,
Looking swell! Hartstikke mooi dat de reis voorspoedig gaat. We kijken hier met veel plezier mee!
Love,
P, M & M -
25 September 2012 - 20:42
Harmtje:
He lieverds,
Ogen te kort begrijp ik wel. Prachtige verslagen Jur, kan niet wachten op de volgende.
Fenny, ik ben vandaag nog even bij pap en mam geweest, daar is alles goed. Rodermarkt is ook weer geweest. Hier gaat dus alles zijn gangetje. Have fun, knuf van Oompie en tantetje -
25 September 2012 - 22:02
Roelie:
Das aans wat as ameland!!super leuk,veel plezier nog!xxx c en r
-
25 September 2012 - 22:09
Lil (y):
Heb ik toch een eigen saloon?! Toepasselijk bij de drug store.
Op naar het volgende reisverslag.
Kijken er weer naar uit.
Groeten van ons allen. -
26 September 2012 - 00:07
Aaf:
Heur ies Jur, as de muziek je begunt te vervelen kuj altied nog schriever worden ha ha! Wat heb jij 'n heerlijke manier van schrieven. ''t Is net of ik der zölf bij ben, nou ja...heul even dan... Ik schat dat vrouwe Krijthe de heule dag met de gaper open lop ha ha! Ik maok da'k in mien nussie kom, 't is alweer veul te laot. Kiek oet naor je volgende verslag, breekt zo lekker de week za'k mor zeggen. Moi!
-
26 September 2012 - 00:07
Aaf:
Heur ies Jur, as de muziek je begunt te vervelen kuj altied nog schriever worden ha ha! Wat heb jij 'n heerlijke manier van schrieven. ''t Is net of ik der zölf bij ben, nou ja...heul even dan... Ik schat dat vrouwe Krijthe de heule dag met de gaper open lop ha ha! Ik maok da'k in mien nussie kom, 't is alweer veul te laot. Kiek oet naor je volgende verslag, breekt zo lekker de week za'k mor zeggen. Moi!
-
26 September 2012 - 18:31
Annemieke Ter Borg:
Hoi Fenny en Jur,
Kreeg net de link van jullie reisverslag door van Andre en Alice. Wat leuk om te lezen. Vooral ook omdat wij al weer jaren geleden met onze jongens ook naar westelijke staten zijn geweest, zo herkenbaar! In callico troffen wij andre en alice met peter en jeroen geheel spontaan. Was heel gezellig. Leuk dat jullie er samen zo van genieten! Vandaag geprijsd voor de kledingbeurs. Dat loopt volgens mij prima, ook zonder jou :-)
Have fun! Annemieke -
26 September 2012 - 21:12
Netty Pijpker:
Hallo lieverds, prachtige beschrijving van wat jullie ervaren.. Ik geniet ervan om het te lezen..!!
Heel veel plezier nog... Ik blij het met belangstelling lezen!!
Liefs Netty -
26 September 2012 - 21:39
Griet&piet:
dat wordt een gerace om de chinezen voor te blijven, doen jullie je best maar!! -
27 September 2012 - 17:07
Roel Krijthe:
Ik vind het geweldig dat jullie deze reis op zo'n manier met ons thuisblijvers delen en geniet van de meer dan leuke verslagen van Jur en de foto's.
Roel Krijthe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
