RAINDROPS IN DEATH VALLEY

RAINDROPS IN DEATH VALLEY
(woensdag 10-10-2012)

Om 8 uur checken we uit en even later rijden we Las Vegas uit, richting Pahrump. Daar ontbijten we in het Gold Town Casino. Toch even het vermelden waard, want ons wel zeer stevige ontbijt kost echt maar een prikkie:
Fenny neemt een Country Breakfast: scrambled eggs, bacon, hashbrown (gebakken rösti aardappelen) en gravy biscuits ($ 4,99), Jur neemt Jacks with a Kicker: 2 gebakken eieren, country steak + gravy, hashbrown en toast met marmelade ($ 4,99) en voor $ 1,99 ook nog 4 slices of bacon er bij. Tenslotte nog een hele kan koffie (6 bekers) voor (schrik niet): $ 1,98. Ongelofelijk en dat alles inclusief (vriendelijke) bediening!
Ook hier in het casino wordt weer druk gegokt, alles gaat gewoon 24 uur door. Buiten gaat Fenny met een gigantische cactus op de foto en even later rijden we de Highway 190 op, door een uitgestrekte desert, die meer op een grote steengruisvlakte lijkt met hier en daar enkel wat Joshua trees. Bij Zabriskie Point stoppen we om even te genieten van het eerste uitzicht over Death Valley. Als we weer in de auto stappen maken we een natuurwonder mee: een paar regendruppen! Voordat we de ruitenwissers aan kunnen doen, zijn ze echter ook al weer opgedroogd.
Wat later rijden we de vallei binnen. Death Valley is omringd door bergen en maakt deel uit van het Grote Bekken en de Mojave woestijn. Naast de woestijn vind je er zoutvlakten, rotsformaties in allerlei kleuren, canyons, zandduinen en bergen. Death Valley is de heetste plek op aarde en de droogste plek van Noord-Amerika. In de zomer loopt de temperatuur op tot 55°C (in de schaduw gemeten). Aan de grond is het dan ruim 80°C en kun je een eitje bakken op het asfalt. Ook het laagste punt van de Verenigde Staten bevindt zich in Death Valley. Het bestaat uit een zoutmeer, Badwater genaamd, en ligt 86 m onder de zeespiegel. Het bordje met SEALEVEL is tegen de aangrenzende berg geplakt (zie het pijltje).
We wandelen een eind over de zoutvlakte, die lijkt op een ruwe ijsvloer en bemerken, ondanks het feit dat het wat bewolkt is, hoe warm en droog het hier is. Een uur wandelen in de zon kost hier al gauw 4 liter water! Dörst!!!!
We rijden 17 mijl terug lang de Artist Road (zo genoemd vanwege de prachtige kleuren in de rotspartijen) naar het midden in Death Valley gelegen Furnace Creek (Fornuis Kreek, wel een toepasselijke naam), een kleine oase, waar overigens wel een golf course te vinden is. Ook is er het Borax (openlucht) Museum. In de jaren 1850 werd er goud en zilver in Death Valley aangetroffen en in 1880 borax, een multifunctioneel mineraal dat vroeger werd gebruikt als schuur- en schoonmaakmiddel, als vloeimiddel in smeltmaterialen en bij solderen. De borax werd uit het gebied vervoerd met wagens getrokken door 20 muilezels, 10 dagen heen en 10 dagen terug naar Los Angeles en altijd op tijd! De wagens van deze Mule Train staan hier nog tentoongesteld. Fenny kreeg de wagens niet aan de loop (zie foto)!
Het binnenrijden van Death Valley is al heel wat, maar er weer uitkomen is pas ècht wat! Door het hooggebergte rijden in zeer hoge temperaturen, terwijl de airco niet aan mag i.v.m. mogelijke oververhitting van de motor, is geen makkie en die tocht duurt zeker anderhalf uur, terwijl we van zeeniveau naar 5000ft hoogte gaan. Dat is pas een bergrit! Oneindig lijkende klimmen en steile, kilometerslange 9% afdalingen. Ons respect voor de pioniers die hier overheen moesten groeit met de seconde.
We zijn dan ook blij als we uiteindelijk na een flinke afdaling in het dal uitkomen tussen de Panamint Range en de voor ons opdoemende toppen van de Sierra Nevada met Mount Whitney (15.000 ft, oftewel ruim 4500m) als hoogste berg van Californië.
Prachtig, een wat groener landschap en fenomenale uitzichten. Links van ons zien we een vrijwel droog meer (Owens Lake) en vervolgens rijden we langs wat kleine plaatsjes, zoals Keeler (50 inwoners, doen een beetje aan zoutwinning), Lone Pine, Independence en Big Pine om tenslotte uit te komen in Bishop, een redelijke plaats met aardig wat motels en restaurants. We hebben een kamer geboekt in het Mountain View Motel. Als we uitstappen, merken we dat het hier een stuk frisser is. Trui aan en op zoek naar een eetgelegenheid. Hoera, onze vriend Denny is ook híer gearriveerd, dus dat wordt smullen! Leuk om even te weten is dat Denny’s naast gratis wi-fi ook een App heeft die je kunt downloaden en waarop je direct van de bestelde maaltijd of snack het aantal calorieën, vetgehalte, enz. kunt aflezen!
Terug op onze motelkamer brengt het nieuws ons de niet al te leuke verrassing dat morgen in het gebied van de Tioga Pas (waar wij door moeten om in Yosemite National Park te komen) regen en donderstormen worden verwacht. Dat hebben wíj weer! Als dat maar goed komt!